Случай в поезде
Прочитать по Учебнику текст полностью на стр. 44-45
Выполнить задание
1.Образуйте деепричастия совершенного и невовершенного вида от следующих глаголов:
Говорить – … Советовать – … Продолжать – … Покашливать – … Показывать – …
Он шел, разговаривая с сестрой. Он вышел, поговорив с учителем.
Он покачал головой, советуя не рисковать. Он изменил планы, посоветовавшись с братом.
Он громко говорил, продолжая жевать. Он включил музыку, продолжив думать об экзаменах.
Он сидел рядом, покашливая от аллергии. Покашливший от алергии мальчик, выпил лекарство.
Он получил допуск, показывая документы. Он получил высокую оценку, показав домашнюю работу.
2. Составьте предложения со следующими словами:
поздравления, хвалить, лечить, пассажир
В день своего рождения он получал поздравления.
Его хвалили коллеги.
Антон зоболел коронавирусом, и врачам пришлось его лечить.
В четвёртом вагоне было четыре пассажирам.
3. Верны ли следующие утверждения?
1) Русский писатель Антон Павлович Чехов был очень гордым человеком.
Нет.
2) Простые и искренние похвалы людей были приятны писателю.
Да.
3) Рассказы, написанные А.П. Чеховым, не очень хороши, потому что писатель не знает жизнь простых людей.
Нет.
4) Пассажиры советовали А.П. Чехову прочитать собственные произведения.
Да.
5) С какими произведениями Чехова вы познакомились в школе?
,,Человек в футляре,, ,,Хамелеон..
Переведите текст про Чехова с русского на армянский.
«Դեպք գնացքում»
Ռուս գրող Անտոն Պավլովիչ Չեխովը շատ համեստ մարդ էր: Նա չէր սիրում հանդիսավոր հավաքույթներ, շնորհավորանքներ՝ գիրք ընթերցելով, չէր սիրում, երբ իրեն գովաբանում էին: Սովորաբար այս դեպքերում նա բարկացած հեռանում էր: Բայց մի օր, երբ իրեն գովեցին, նա ուրախ էր և դա իր համար տհաճ չէր, որովհետև այդ մարդկանց խոսքերը անկեղծ էին և պարզ: Դա տեղի ունեցավ այսպես.
Անտոն Պավլովիչը իր քրոջ՝ Մարիայի հետ, գնացքով գնում էր: Նրանց կողքին նստած էին երկու տղամարդ և զրուցում էին: Կայարանում նրանցից մեկը դուրս եկավ վագոնից և գնեց նոր ամսագիր, որտեղ տեղադրված էր Չեխովի ստեղծագործությունը:
-Չեխովը իմ սիրելի գրողն է: Կարդացե՞լ եք ինչ – որ բան նրա աշխատանքներից, – ասաց նա՝ դիմելով Անտոն Պավլովիչին:
– Հմմ, երբեմն, – պատասխանեց Չեխովը:
– Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ:
Մյուս ՝ սև կոստյումով ուղևորը ևս մասնակցեց խոսակցությանը և սկսեց գովաբանել Չեխովին:
– Նա լավագույն գրողներից մեկն է: Նրա գրած ստեղծագործությունները, պատմությունները փոքր են, բայց, եթե ուշադիր կարդաք, սկսեք մտածել և այդ ժամանակ կբացվի ռուսական կյանքի լայն պատկերը: Նա ձեզ դո՞ւր է գալիս:
– Հմմ, չգիտեմ, – կրկին պատասխանեց Անտոն Պավլովիչը:
Մարիան ժպտաց և նայեց եղբորը: Չեխովը, չճանաչելով այս մարդկանց, հանգիստ էր, միայն նրա աչքերն էին ժպտում: Ուղևորները շարունակեցին սկսած խոսակցությունը:
– Չեխովը բժիշկ է: Նա կլիներ շատ լավ բժիշկ, եթե գրող չլիներ: Մելիխովում, որտեղ նա այժմ ապրում է, անվճար բուժում է բոլորին և դեղամիջոցներ տալիս:
– Այո, նա լավ մարդ է, – ասաց սև կոստյումով տղամարդը:
– Դուք լսե՞լ եք, որ վերջերս Չեխովի կողմից հոգևորականների համար դպրոց է բացվել: Մարդիկ սիրում են նրան, նաա սիրում է և գիտի մարդկանց, այդ իսկ պատճառով էլ նրա պատմությունները, ստեղծագործությունները այդքան լավն են…
Եվ երկար ժամանակ ուղևորները խոսում էին Չեխովի, նրա գործերի մասին: Անտոն Պավլովիչը նստած էր, լսում էր պատահականորեն հանդիպած այդ մարդկանց և անհասկալի խոսում. «Հմմ….հմմմ»:
Մարիան իսկապես ուզում էր ասել նրանց ճշմարտությունը: Նա շշուկով ասաց.
– Անտոն, ասա նրանց, թե ով ես դու:
– Հմմ….,- պատասխանեց նա և շարժեց գլուխը:
– Դե, Անտոն, – խնդրեց նա եղբորը:
Բայց նա կարծես չէր լսում նրան: Նա լռեց և միայն երբեմն լսելով ուղևորներին՝ շշուկով ասաց.
– Ասա…
Շուտով պետք է ավարտվեր այդ համատեղ ճամփորդությունը: Մարիան հարցրեց եղբորը.
– Թույլ տուր ինձ ասել նրանց, որ դու Չեխովն ես:
Նա ժպտացող աչքերով նայեց նրան և շարժեց գլուխը: Հաջորդ կայարանում ուղևորները իջան վագոնից՝ չիմանալով, որ խոսում են Չեխովի հետ և, որ ռուս գրականության մեջ կա այդպիսի լավ և հետաքրքիր գրող՝ Անտոն Պավլովիչ Չեխովը, ում գործերը պետք է կարդալ…
Վահե Մուսայելյանի բլոգ 